La carta

Noa Lorente Morales_3ème H Lycée Comte de Foix

Vas marxar. No sé per què; però ho vas fer. Avui, un mes després, penso si vas ser real o no; si la lluita i el dolor eren reals. No ho sé, no tinc cap resposta a cap pregunta i crec que si en tingués, no m’agradarien. Penso que em vas ensenyar tantes coses que ara el món se’m fa petit. No et mereixia, ho sé; però potser podries haver-te quedat més temps al meu costat abans de córrer lluny sense acomiadar-te. Ara em demano si potser la culpa va ser meva. Segurament vaig cridar i plorar molt o no vaig lluitar prou i tu ja no ho vas aguantar més. T’entenc. Tothom marxa, perquè no pot més. És normal. Jo també marxaria si pogués.